PatchTworki

Nowy Rok już za chwilę.  2018. Kolejny styczeń. Myślałam o podsumowaniu. W zamian zrobiłam przegląd UFO'ków. Mijający rok był dla mnie... trudny, ważny, przełomowy. Niezwykle  znaczący. Głównie życiowo.  Ogrom nauki za mną. Mnóstwo ciężkiej pracy. O sobie, dla siebie, nad sobą. W ciągu tego roku zmieniło się tak wiele. W końcu. Kolejny rok prawdopodobnie będzie pełen nowego. I widziany z innej, niż dotąd, perspektywy. Oby. Z podsumowań tylko wspomnę, że uszyłam kilka ładnych patchworkowych rzeczy :-) Wzięłam udział w 3 konkursach. Nie o wszystkim zdążyłam napisać i pokazać. Czas nie rozciąga się w nieskończoność. Nie da się robić wszystkiego na raz. A szkoda ;-)  Będę nadrabiać.  Uszyłam też sporo ciuchów. Nawet dla siebie :-D To trudna sztuka! Powolutku też będę Wam je pokazywać. Chciałam jeszcze napisać, że pozbyłam się 16kg, ale finalnie pozbyłam się czegoś znacznie cięższego :-) I chociaż początkowo zrzucenie tych kilogramów było dla mnie celem samym w sobie, to

Już dwa, a może nawet trzy lata temu nosiłam się z zamiarem przygotowania kalendarzy adwentowych dla moich dzieci. Tym bardziej, że każdego roku sieć zalewa fala,  mniej lub bardziej oryginalnych  pomysłów na hendmejdowe realizacje.  Oczywiście początkowo ja także chciałam zrobić coś swojego, autorskiego. Jednak "życie" coraz częściej studzi moje zapędy w tej kwestii. Uznałam więc, że równie dobre będzie to, co oferują sklepy do przygotowania samodzielnie. Oczywiście mimo zakupienia "gotowych" paneli, postanowiłam nadać im nieco indywidualnego charakteru. No n ie mogło być inaczej :-D W efekcie powstały dwa kalendarze [edit: drugi zobaczycie TU ] Dziś pokażę Wam dziewczyński.  Panel kupiłam w Craftfabric (a dokładnie w craftfabricowej grupie na FB). Całość była w jednym kawałku. Połowa to tło, a połowa obrazki do wycięcia. Założenie oryginału było takie, aby na tło naszyć rzędy kieszonek (kieszonki były wydrukowane w pasach z zapasem na złożenie i szwy).

* Wpis dedykowany Stowarzyszeniu Polskiego Patchworku :-) LINK do galerii prac w całości . Stało się! 18 listopada we Wrocławiu odbył się długo przeze mnie  wyczekiwany  wernisaż  wystawy konkursu "Raz na ludowo".  Jako rodowita Wrocławianka, członek SPP oraz autorka jednej z prac, nie mogłam opuścić takiego wydarzenia. Mimo akademickiego spóźnienia, spędziłam niemalże dwie fantastyczne godziny w  doborowym towarzystwie i w  otoczeniu pięknych patchworków. Wernisaż odbył się we wrocławskiej Cepelii, miejscu urokliwym, przepełnionym polską kulturą, tradycją i pięknem pracy ludzkich rąk. Musicie wiedzieć, że organizatorzy dołożyli starań, aby nasze prace prezentowały się  jak najlepiej. Ekspozyję zaplanowano tak, aby sąsiadujące prace współgrały ze sobą.  Zostały dobrane stylem, klimatem, techniką . Miękkie oświetlenie punktowe ładnie podkreśliło pikowanie. Idąc w stonę Rynku nie sposób ominąć TAKIEJ wizytówki.  Kaskada kolorów, to dosko nały wybór. Cudowne zapr

Jestem. Szyję. I gdy staję przed wyborem - szyć, czy blogować - w ybór chyba nie pozostawia wątpliwości, prawda? Fragmenty moich aktywności można podglądać na FB. Co dalej? Zobaczymy. Tymczasem, dziś chciałabym pokazać Wam specjalne bloki.  Powstały one w ramach wspólnego szycia zainicjowanego przez Stowarzyszenie Polskiego Patchworku, którego jestem członkiem. Projekt przygotowywany jest z okazji najbliższego finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Bloki szyją się w całej Polsce. Moje powędrowały właśnie do Łodzi na wspólne zszywanie. Niebawem staną się częścią narzuty, która zostanie przekazana na aukcję WOŚP.  Z pewnością pokażę Wam efekt końcowy, którego sama jestem niesamowicie ciekawa :-) Pierwsze moje serce, to aplikacja z podwiniętymi brzegami. Podwijałam je na szablonach, zaprasowywałam i naszywałam na tło. Zainspirowała mnie  TA OTO   PRACA  (kliknij). Drugie serce to prosty blok, w którym wykorzystałam tkaninę z gotowym motywem. Po wykadrowaniu, obszyłam